ΙΣΤΟΡΙΑ 16 ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΣΠΙΤΙ

Ας είναι που μας έκανες την τιμή Eπίκουρε και εμείς σε αγαπάμε

ΚΑΛΟΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ

Τις καλύτερες ευχές μου . ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΟΙ !!!!!!!!!!!!!!!
Επιτέλους κάποιοι θα ζήσουν το όνειρό τους και θα νοιώσουν σημαντικοί.
Μικροί Άνθρωποι μικρές απολαύσεις !!!!!!!
Υ.Γ. Και συ τέκνο Κομφούκιε ?
 

Μετά από γενική συνέλευση των ιδρυτικών μελών και με απαρτία 2/3 επί του συνόλου
Αποφασίζουμε
- την προσωρινή παύση του προέδρου για δυο μήνες
- την ανάθεση καθηκόντων προέδρου στα μέλη Κάντιο και Κομφούκιο από κοινού
- την προσωρινή μη καταβολή αποδοχών στο μέλος Επίκουρο λόγο αδικαιολογήτων απουσιών και μη συμμόρφωσης παρόλο που του έγινε σύσταση
- την εκ νέου σύγκλησης γενικής συνέλευσης μετά την πάροδο δυο μηνών

Μετα απο διαφορες σκεψεις, ισως δεν ειμαι ο πλεον καταλληλος να μιλαω για μπαλες του τενις. Στην καλυτερη περιπτωση το δικο μου βαζακι ξεκιναει απο το πολυ δυο με τρεις μπαλες του τενις και συνεχιζει με τα χαλικια. Και ευχαριστως θα αντικαθιστουσα τον καφε με φιλους με μπυρα με φιλους.
Νασαι καλα Κονφουκιε για τα καλα σου λογια.
Για το εαν η αγαπη γινεται μεγαλυτερη στα δυσκολα επιτρεψε μου να διατηρω καποιες αμφιβολιες.

ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΑΓΕ.
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΘΑ ΜΗΝΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ , ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ , ΟΜΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΙΣΜΩΝ ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ, ΠΑΙΔΙΑ. ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΜΕ ΘΕΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ

Το πρωτο πραγμα που μου ηρθε στο μυαλο διαβαζοντας την ιστορια με το σοφο που δεν ειχε επιπλα στο σπιτι του ηταν μια αλλη ιστορια που μου αρεσει πολυ και θα την σημειωσω παρακατω. Οι γνωσεις μας ειναι αυτες που μας ακολουθουν παντου και αποτελουν τα πιο σημαντικα υπαρχοντα μας, την περιουσια μας. Ολα αυτα που κουβαλαμε μεσα μας και μας ακολουθουν παντου ειναι αυτα που αξιζουν πολυ περισσοτερο απο τα οποια υλικα αγαθα αποκτησουμε στη διαρκεια των χρονων. Και αυτα που εχουμε κανει και που εχουμε πει στις επαφες μας με αλλους ειναι εκεινα που θα αφησουμε ως κληρονομια.

Ο Καθηγητής
Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές της τάξης του, της φιλοσοφικής σχολής, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα.
Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να πει τίποτα, πήρε ένα μεγάλο βάζο του γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια του τένις.
Όταν πλέον δεν χωρούσε άλλο, κοίταξε τους μαθητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε και εκείνοι συμφώνησαν.
Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο κουνώντας το και αυτά πήγαν στα κενά ανάμεσα στις μπάλες του τένις.
Όταν πια δεν χωρούσαν άλλα χαλίκια ρώτησε τους μαθητές αν το βάζο ήταν γεμάτο και αυτοί κάπως σαστισμένοι είπαν πως είναι.
Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε άμμο και αφού την έριξε στο βάζο, γέμισε όλα τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και αφού ρώτησε τους μαθητές πάλι αν το βάζο ήταν γεμάτο αυτοί ανταπάντησαν με ένα ομόφωνο ΝΑΙ.
Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από το γραφείο δυο κούπες καφέ και τις έριξε στο βάζο ενώ οι μαθητές πλέον γελούσαν απορημένοι.
«Τώρα», λέει ο καθηγητής, «Θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.
Οι μπάλες του τένις είναι τα πλέον ιερά και μεγάλα πράγματα στη ζωή σας, όπως η πατρίδα, η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οι αγαπημένες σας ασχολίες, πράγματα που ακόμα και όλα τα άλλα να χαθούν, αυτά είναι ικανά να γεμίσουν την ζωή σας.
Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά όπως τη δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ένα σπίτι.
Η άμμος είναι άλλα μικρότερα πράγματα.

Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και τις μπάλες του τένις.
Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας.
Αν ξοδέψετε την ώρα σας και την ενέργειά σας για μικρά πράγματα δεν θα έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και σημαντικότερα για σας πράγματα. Φροντίστε τα μπαλάκια του τένις πρώτα και μετά τα χαλίκια. Τα υπόλοιπα είναι άμμος»
Ένας φοιτητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε, τι αντιπροσώπευε ο καφές.

Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε:
«Ο καφές είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη και να είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιο φίλο»

Αυτά που παίρνουμε είναι προς το ζην. Ζωή είναι αυτά που δίνουμε.
Μακάρι να το είχα πει εγώ.

Τσόρτσιλ

Πόσο καλύτερα θα ζούσαμε αν όλοι είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο πρόσκαιρη είναι η ζωή μας εδώ σε αυτό τον κόσμο.
Και πως δεν θα είμαστε εδώ για πάντα.

ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΟΤΙ ΥΛΙΚΟ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ. ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΘΟΥΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΑΣ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ, ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ. ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΣΟΠΕΝΑΟΥΕΡ : ΄΄ ΟΤΙ ΚΑΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΣ ΚΑΤΕΧΕΙ΄΄.